Μπαχαριάν Ασσαντούρ – Assadour Baharian [1924-1990]

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ με δασκάλους τον Αργυρό και τον Μπισκίνη, στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, συμμετέχοντας παράλληλα στην Εθνική Αντίσταση. Το 1945 συνελήφθη για τη δράση του και, λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, παρέμεινε πολιτικός κρατούμενος σε διάφορες φυλακές έως το 1960. Τα έργα που ζωγράφισε στη φυλακή εκτέθηκαν στην πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1961, Ζυγός). Απεικόνιζαν απλές σκηνές από την καθημερινή ζωή των κρατουμένων, σε χαμηλούς τόνους, με χρώματα μάλλον σκοτεινά.
Μετά την αποφυλάκισή του δίδαξε γραφιστικές εφαρμογές στη Σχολή Βακαλό (1961-1967) και το 1969, μέσα στη δικτατορία, ίδρυσε το Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα, που ανέπτυξε σημαντική πολιτιστική δράση για τα επόμενα είκοσι χρόνια, κρατώντας τον προοδευτικό του προσανατολισμό, με εκατοντάδες εκθέσεις εικαστικών τεχνών, εκδόσεις, σεμινάρια και άλλες εκδηλώσεις που κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων.
Ως ζωγράφος, μετά τα σκοτεινά χρώματα των πρώτων του έργων, στράφηκε προς την τεχνική της ακουαρέλας. Από το 1968, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του ήταν τοπιογραφικές ακουαρέλες, που διακρίνονταν για την άρτια επεξεργασία και τη χρωματική ευαισθησία τους.
Ωστόσο το 1974, αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας, παρουσίασε μια έκθεση «αφιερωμένη στον άγνωστο πολιτικό κρατούμενο», που έκανε αίσθηση. Ήταν έργα με λάδι, ζωγραφισμένα τα δύο προηγούμενα χρόνια, όπου τα θέματα της παλιάς του ζωγραφικής (η ζωή στη φυλακή) επανέρχονταν μέσα από μια νέα οπτική και με διαφορετική χρωματική επεξεργασία, σαν συμβολικές αναφορές στην πρόσφατη ιστορική συγκυρία.
Η τελευταία του έκθεση (1988) περιλάμβανε υποβλητικά τοπία με λάδι, που έδειχναν ίσως μια νέα στροφή στη ζωγραφική του, την οποία δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.
Μια επί πλέον προσφορά του στην ελληνική πολιτιστική ζωή ήταν, το 1983, η ίδρυση (μαζί με τη Δήμητρα Τσούχλου) του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών Άποψη, το οποίο συνδιεύθυνε μέχρι το 1989.
Έκανε 38 ατομικές εκθέσεις εν ζωή και συμμετείχε σε πλήθος ομαδικών. Το 1987 προσκλήθηκε από το Ινστιτούτο Ακουαρέλας της Ευρώπης στις Βρυξέλλες, για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε έκθεση καλλιτεχνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πέθανε στην Αθήνα το 1990. Το 2003-2004 οργανώθηκε αναδρομική έκθεση του έργου του από το ΜΙΕΤ σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα.

dp.iset.gr

He was born in 1924 in Athens. During WW2 and german occupation, he studied at the Athens School of Fine Arts under Umberto Argyros and Dimitrios Biskinis, participating at the same time in the National Liberation Front. In 1945 he was arrested for his political activism and was held in various prisons as a political prisoner until 1960. The works he painted in prison were exhibited in his first solo exhibition in Athens (Zygos gallery, 1961). They were prisoners’ everyday scenes in soft tones and rather dim colours.
After his release, he taught graphic design applications at Vakalo School of Art and Design (1961-1967) and in 1969, in the middle of the military junta, he founded the Cultural Center Ora, which engaged in significant cultural action over the next twenty years, maintaining its progressive direction, with hundreds of visual art exhibitions, publications, seminars and other events, spanning a wide range of art-related activities.
After his early dim colour period he turned to water-colour painting. Since 1968, water-colour landscapes occupied the largest part of his work, distinguished for their perfection and colour sensitivity. However, in 1974, shortly after the junta’s fall, he presented a sensational exhibition, dedicating it to the ‘unknown political prisoner’, which made quite an impression. It included oil painting of the last years, where subjects of his prison works were revived through a new perspective and a different colour processing as symbolic references to the recent historical context.
His last exhibition (1988) included evocative landscapes in oil, and was perhaps indicative of a new period in his painting, which he did not have time to complete.
In 1983 he and Dimitra Tsouchlou established the Apopsi Centre for Arts and Letters, in which he was co-director until 1989.
In his lifetime he presented 38 solo exhibitions and participated in numerous group ones. In 1987 he was invited by the European Watercolour Institute in Brussels to represent Greece in an exhibition of European Union artists.
He died in 1990 in Athens. A retrospective exhibition of his work was organized by the National Bank of Greece Cultural Foundation (MIET) in Athens, Thessaloniki and Patras (2003-2004).

dp.iset.gr

About G+D

ARTA GREECE
This entry was posted in ΖΩΓΡΑΦΟΙ. Bookmark the permalink.

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.