Τσάμης Γιάννης – Giannis Tsamis [1920]

Γεννήθηκε το 1920

Σπουδές: Ζωγραφική στο Παρίσι, στην Ecole des Beaux-Arts (1950-1953).
Επιδίδεται στην υδατογραφία. Ασχολήθηκε με τη χαρακτική και τη γλυπτική.

Ατομικές Εκθέσεις
Internationale Γαλλία 1951,
Morihiene Παρίσι 1953,
Graganovitz Παρίσι 1953,
St. Placide Παρίσι 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959,
Bellechasse Παρίσι 1961, 1965,
Anne Colin Παρίσι 1971,
Abras Mont des Arts, Βρυξέλλες 1979, 1981, 1983
Horizon Παρίσι 1989

Χαϊκάλη Μαρίνα – Marina Chaikali [1908-1950]

Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών ζωγραφική. Ασχολήθηκε επαγγελματικά με τον πνευματισμό ως μέντιουμ, εφαρμόζοντας μάλιστα την ύπνωση και όταν ζωγράφιζε. Η ζωγραφική της με νεκρές φύσεις και ανθογραφία χαρακτηρίζεται για τη σχεδιαστική ευκρίνεια.
Παρουσίασε το έργο της σε ατομικές (Ξενοδοχείο Ερμής 1930, Παρνασσός 1932, 1934, Στρατηγοπούλου 1936, 1939, Μέγαρο Εφεσίου 1937, Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη 1938, Ζάππειο 1950, Στέγη Καλών Τεχνών και Γραμμάτων 1972) και πήρε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις.

nikias.gr

Δεσύλλας Στέλιος – Stelios Desillas [1875-1914]

Κριεζής Ε. Αντώνιος – Antonios E. Kriezis [1872-1944]

Ο Αντώνιος Επαµ. Κριεζής (1872-1943) γεννήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1872 στην
Ύδρα. Μαθήτευσε στη Βρέστη, στη Γαλλική Ναυτική Πολεµική Σχολή και διετέλεσε
αξιωµατικός του πολεµικού ναυτικού όπου έφτασε ως το βαθµό του υποναυάρχου. Ο
Αντώνιος Ε. Κριεζής αναγνωρίστηκε ως τακτικός εταίρος από την Ιστορική και
Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος το 1923. Συγκρότησε τα κατάλοιπα της
οικογένειας Κριεζή που έχουν διασωθεί και παράλληλα συνέλεξε υλικό για την
ιστορία του ελληνικού πολεµικού ναυτικού.

Δωρεές Ελλήνων Καλλιτεχνών προς την Εθνική Πινακοθήκη 1910-2012

View this document on Scribd

Μπερτσά-Δανιηλίδη Ερασμία – Erasmia Bertsa-Daniilidi [1900-1956]

Η Ερασμία Μπέρτσα-Δανιηλίδη γεννήθηκε το 1900 στην Άμφισσα. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών και μετά την αποφοίτησή της πήγε αρχικά στο Μόναχο και στη συνέχεια στο Παρίσι. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1827. Πέθανε στην Αθήνα το 1956.

Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας- Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα

Γουδής Αθανάσιος – Athanasios Goudis [1914]

Ναυτικός. Αυτοδίδακτος. Οι συνθέσεις του με μολύβι και σινική μελάνη που έχουν ως θέμα καράβια, ναυμαχίες, ήρωες του 1821, γοργόνες, κινούνται σ’ ένα ναΐφ ιδίωμα με ιδιαίτερη έμφαση στην απόδοση των λεπτομερειών. Έχει παρουσιάσει σε ατομικές (Λέβερ 1978) και ομαδικές εκθέσεις.

nikias.gr

Πασχαλίδης Νικόλαος – Nikolaos Paschalidis [1906-1980]

Ο Ν. Πασχαλίδης ασχολήθηκε συστηματικά με εικονογράφηση, αφίσα και ρεαλιστική ζωγραφική. Παρουσίασε τη δουλειά του σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σε πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές,

 

Greek painter Nikolaos Paschalidis systematically dealt with illustration, posters and realistic painting. He presented his work on many expositions in Greece and abroad. His works are in galleries and private collections.

botsisauctions.com

Καρανίκας Ηλίας – Ilias Karanikas [1932-2013]

Ο Ηλίας Ι. Καρανίκας γεννήθηκε στις 27 Αυγούστου 1932, στο χωριό Σελλάδες του Δήμου Ν. Σκουφά, πλησίον της Άρτας, εκεί όπου πραγματοποίησε και μέρος από τις πρωτοβάθμιες εγκύκλιες σπουδές του, καθώς τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού, πρέπει μάλλον να τις ολοκλήρωσε στην Άρτα, όπου εκεί η οικογένειά του, μέσα στα χρόνια της Κατοχής, είχε μετεγκατασταθεί, χωρίς να εγκαταλείψει βέβαια και το χωριό. Συντροφιά ο Ηλίας είχε τα δύο του τα αδέλφια, που έγιναν κατόπιν κι εκείνα γιατροί, όπως άλλωστε κι ο ίδιος.
Ο Ηλίας Καρανίκας σπούδασε ιατρική και ειδικεύθηκε στην γενική χειρουργική. Τα επιστημονικά του συγγράμματα και οι ανακοινώσεις του σε Συνέδρια κι Επιστημονικά Ιατρικά Περιοδικά, διαδέχονταν έκτοτε το ένα το άλλο, τις δε μελέτες κι έρευνές του τις εικονογραφούσε με δικά του σχέδια , που θεωρούνται ακόμη και σήμερα, ευκρινέστατα, λυσιτελή κι υποδειγματικά στο είδος τους. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά του έμεινε λίγος χρόνος κι έτσι μπόρεσε και τον κέρδισε η ζωγραφική (παράλληλα με το ιατρικό του λειτούργημα), καθώς και η μετάφραση, εκκλησιαστικών κειμένων, ανάμεσα στα οποία υπήρξαν εκείνα της Αποκάλυψης του Ιωάννη, αλλά και του Γέροντος Σοφρωνίου του Έσσεξ, (ενός σπουδαίου και διεθνώς γνωστού, ορθόδοξου πνευματικού αναστήματος, που έργα του μέχρι το 1975 είχαν μεταφραστεί στις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες, πλην των ελληνικών).
Η ζωγραφική αυτού του αυτοδίδακτου, πλην όμως στοχαζόμενου και περισκεπτόμενου, του ευγενούς και σεμνού, του καλλιεργημένου και με αισθήματα φιλοπατρίας, του ταλαντούχου κατά τα άλλα αυτού ανθρώπου, θα μπορούσε θεματικά να διαμορφώσει τις εξής ενότητες: α) φύση και υπαίθρια τοπία, β) πορτραιτογραφία, γ) σκηνές ου καθημερινού βίου, δ) ιστορικές και θρησκευτικές παραστάσεις, ε) αλληγορικές συνθέσεις, στ) διακοσμητικά μοτίβα. Οι προαναφερθείσες ενότητες, διαθέτουν μια εσωτερική συνοχή, καθώς η μια διασυνδέεται ή διαπλέκεται συχνά με την άλλη, ως υφολογία και ατμόσφαιρα. Τα υλικά που στα έργα του έχει χρησιμοποιήσει ο συγκεκριμένος δημιουργός, είναι μολύβια απλά και χρωματιστά, υδατοχρώματα, κάρβουνα, σινική μελάνη, παστέλ, κυρίως όμως λάδια και σπανιότερα ακρυλικά χρώματα σε χαρτιά, χαρτόνια και καμβάδες. Μέχρι και μονοτυπίες, ακόμη και αγιογραφίες είχε κάνει. Αυτό δηλώνει ότι δοκίμαζε και πειραματιζόταν με ό,τι υλικό και με όποια τεχνική κέντριζε την φαντασία του. Πολλές φορές συνδύαζε τεχνικές και υλικά, χωρίς περιορισμούς και προκαταλήψεις, γεγονός που ήδη έχω επισημάνει, σε σχέση με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του. Μια προσωπικότητα, που βγαίνει ανάγλυφη μέσα από τα έργα του, όταν με προσοχή κανείς τα προσεγγίζει.
Πολλά από τα έργα του Ηλία Καρανίκα, ιδίως όσα αφορούν τα ιστορικά και θρησκευτικά του θέματα, παρουσιάζουν αφηγηματικότητα, καθώς ζωγραφίζει επιλεκτικά επεισόδια μιας κάθε φορά «ιστορίας», που ξεκινά από τα επίγεια και περατώνεται στα ουράνια ή αντίστροφα. Μπορεί ένα έργο του να ξεκινά από ένα όνειρο ή όραμα και να ολοκληρώνεται στην γη, χωρίς ο χρόνος ή ο τόπος να έχει καμιά δεσμευτική δυνατότητα. Αντίθετα, ο χρόνος στα θέματά του λειτουργεί αποκαθηλωτικά και λυτρωτικά.

Παραπομπές
Αφιέρωμα στον ζωγράφο Ηλία Καρανίκα, (1932-2013)

Σταυράκης Στυλιανός – Stylianos Stavrakis [1729-1786]

View this document on Scribd

Βατζιάς Μάριος – Marios Vatzias [1926-2008]

Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1948-1953) με δάσκαλο τον Ανδρέα Γεωργιάδη. Το 1957 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί Κούρος, συμμετέχοντας την ίδια χρονιά και στην Πανελλήνια. Ακολούθησαν άλλες ατομικές παρουσιάσεις και συμμετοχές σε Πανελλήνιες και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως οι Μπιενάλε Νέων του Παρισιού το 1959, της Αλεξάνδρειας το 1967 και του Σάο Πάολο το 1975.
Συνδυάζοντας στο έργο του στοιχεία της μεταβυζαντινής ζωγραφικής αλλά και του σουρεαλισμού, δημιουργεί συνθέσεις που μαρτυρούν τον προβληματισμό του σε σχέση με τον άνθρωπο και το χώρο του διαστήματος, καθώς και συνθέσεις εμπνευσμένες από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Παράλληλα έχει ασχοληθεί και με την αγιογράφηση εκκλησιών.

 

He studied painting at the Athens School of Fine Arts (1948-1953) under Andreas Georgiadis. In 1957 he presented his first solo exhibition at the Kouros gallery, participating in the Panhellenies of the same year. This was followed by other solo exhibitions and appearances in Panhellenies and group exhibitions in Greece and abroad, such as the Youth Biennale of Paris in 1959, and the Biennales of Alexandria in 1967 and Sao Paolo in 1975.
Combining in his work elements of post-Byzantine painting as well as surrealism, he creates compositions which evidence his preoccupation with the relationship between the human being and outer space, as well as compositions inspired by the uprising at the National Technical University in 1973. At the same time he has become involved with the religious painting of churches.

nationalgallery.gr

Πίταρη-Παγκάλου Ελένη – Eleni Pitari-Pagkalou [1905-1995]

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1905. Το 1922 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Το 1926 γράφτηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου μαθήτευσε στο εργαστήρι του Νικόλαου Λύτρα και αργότερα έγινε δεκτή στο εργαστήρι του Κωνσταντίνου Παρθένη.

Στυλιανίδης Αργύρης – Argyris Stylianidis [1909-1998]

Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ. Σε όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας τον απασχόλησαν ζητήματα που συνδέονται με τη σύνθεση της γεωμετρικής φόρμας και του χρώματος, όπως εξαφανίζονται στην πλαστική γλώσσα του κλασικού μοντέρνου, κυρίως του μεταπολεμικού κυβισμού ενώ είναι από τους λίγους εκπροσώπους της Γενιάς του 1930 που δεν ενδιαφέρθηκαν για το ζήτημα της ελληνικότητας. Έχει τελευταία φάση του έργου του αναζητά τη γεωμετρία στο ελληνικό τοπίο, τη φύση και την αρχιτεκτονική, ενώ σχηματοποιεί τα φώτα το δασκάλου του σε αιχμηρές λευκές επιφάνειες που περιβάλλουν τις φυσικές μορφές.

Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές (ξενοδοχείο Σπλέντιντ 1939, Θεσσαλονίκη 1949, Ζαχαρίου 1959, Νέες Μορφές 1975, Σταυρακάκης Ηράκλειο 1986, ΠΚΔ Αθηναίων 1987) και έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις. Σε όλη την διάρκεια της πορείας του απασχολήθηκε και ως διακοσμητής, σχεδιαστής αφίσας, υφασμάτων και κεραμικών, εικονογραφήσεων βιβλίων, τοιχογραφές και αγιογραφίες. Ήταν μέλος του «Σωματείου Καλλιτεχνικών Ανταλλαγών Ελλάδος» του οποίου χρημάτισε και πρόεδρος και του ΕΕΤΕ.

nikias.gr

Κασόλας Άγγελος – Aggelos Kasolas [1906-1984]

Ο Άγγελος Κασόλας ήταν ο κύριος συνεχιστής της καλλιτεχνικής παράδοσης του πατέρα του Δημητρίου Κασόλα, από τον οποίο ανέλαβε αργότερα το εργαστήριό του. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι στις 25 Μαρτίου του 1906 και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με την ζωγραφική στο εργαστήριο του πατέρα του όπου και μαθήτευσε κοντά στον πατέρα του και στους ζωγράφους Δήμο Μπραέσσα και Σπύρο Παπαλουκά. Ασχολήθηκε κυρίως με την αγιογράφηση ναών του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Ανάμεσα στα έργα του που ανέλαβε μαζί με τον πατέρα του και τον αδελφό του Γεράσιμο, ήταν η τοιχογραφία νεοβυζαντινού ρυθμού στην κόγχη της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονος στο Μεσολόγγι που απεικονίζει την «Πλατυτέρα των Ουρανών». Το γνωστότερο έργο του Άγγελου Κασόλα, είναι «Εικόνα της Εξόδου» όπου απεικονίζεται τη Έξοδος του Μεσολογγίου. Τον πίνακα φιλοτέχνησε έπειτα ο Άγγελος Κασόλας, έπειτα από τις ενέργειες του τότε δημάρχου της πόλης Χρήστου Ευαγγελάτου, που θέλησε να αντικαταστήσει παλαιότερο πίνακα του Θεόδωρου Βρυζάκη με το ίδιο όνομα. Ο πίνακας που φυλάσσεται στο Δημαρχείο της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, χρησιμοποιείται στην λιτανεία που γίνεται κάθε χρόνο το Σάββατο του Λαζάρου και Κυριακή των Βαΐων από το μητροπολιτικό ναό του Αγίου Σπυρίδωνος προς τον Κήπο των Ηρώων. Αγιογραφίες του σήμερα βρίσκονται σε εκκλησίες, εκτός του Μεσολογγίου και της Αιτωλοακαρνανίας, στην Ευρυτανία, στην Άρτα, στη Κεφαλλονιά, στην Πάτρα, στην Αθήνα και σε ιδιωτικές συλλογές. Στην πινακοθήκη της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, υπάρχουν αρκετά έργα όπως «Το Μοναστήρι του Αγγελόκαστρου», «Το Μοναστήρι της Κατερινούς», «Το Μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας», «Η Αγία Τριάδα στην Κλείσοβα», «Πελάδα στη λιμνοθάλασσα», «Καρνάγιο σ’ αμπολιά της λιμνοθάλασσας» και «Ηλιοβασιλέματα στη λιμνοθάλασσα».
Τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού για την προσφορά του στη τέχνη με την καταβολή ισόβιας σύνταξης, ενώ στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο του Δήμου Μεσολογγίου και με πολλούς επαίνους για τη γενικότερη καλλιτεχνική του προσφορά.

wikipedia

Χρυσολωράς Γεώργιος – Georgios Chrysoloras [1700-1760]

Είναι από τους πιο σημαντικούς και παραγωγικούς αγιογράφους ο Γεώργιος Χρυσολωράς, κωνσταντινουπολίτης στην καταγωγή, μερικά από τα πλέον χαρακτηριστικά έργα του βρίσκονται σε ναούς της Κέρκυρας.

View this document on Scribd