ΔΕΙΤΕ ΚΙ’ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΕΔΩ
O Κωνσταντίνος Μαλέας (Κωνσταντινούπολη, 1879 – Αθήνα, 1928) ήταν ένας από τους πλέον σημαντικούς μεταϊμπρεσιονιστές έλληνες ζωγράφους των αρχών του 20ού αι. Μαζί με τον Κωνσταντίνο Παρθένη, θεωρείται ως ο «πατέρας της μοντέρνας τέχνης στην Ελλάδα».
Ο Μαλέας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, μακριά από τα αθηναϊκά εικαστικά πράγματα της εποχής του. Έτσι, ο νεαρός ζωγράφος δεν γνώρισε την ακαδημαϊκή αντίληψη που είχε επιβάλει τότε στην Αθήνα η Σχολή του Μονάχου. Σπούδασε στην Μεγάλη του Γένους Σχολή και έφυγε απευθείας για το Παρίσι σε ηλικία 23 χρόνων, το 1901, για να σπουδάσει αρχικά αρχιτεκτονική. Στο Παρίσι, ο Μαλέας έμεινε μέχρι το 1908 και σπούδασε ζωγραφική κοντά στον Ανρί Μαρτέν (Henri Martin).
Το 1913 εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη, αλλά το 1917 μετακόμισε στην Αθήνα. Το 1917, έγινε μέλος της «Ομάδας Τέχνης», που έμελε να φέρει την πιο σύγχρονη ευρωπαϊκή ζωγραφική στην Ελλάδα. Ταξίδεψε εκτενώς στην Ελλάδα — Μυτιλήνη, Αιτωλοακαρνανία, Πελοπόννησο και νησιά — στην Δυτική Ευρώπη, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο, για να δημιουργήσει μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές τοπιογραφίες του.
Πέρα από την ζωγραφική, ο Μαλέας πήρε μέρος και στις κοινωνικοπολιτικές συζητήσεις του καιρού του λαμβάνοντας θέση υπέρ των μεταρρυθμίσεων που υπόσχονταν η παράταξη των βενιζελικών. Αρθρογράφησε στον Νουμά, στο Ελεύθερο Βήμα και σε περιοδικά τέχνης. Ήταν φίλος του Γληνού, του Δελμούζου και του Τριανταφυλλίδη, και εικονογράφησε το πρώτο αλφαβητάριο που γράφτηκε στην δημοτική, το περίφημο Αλφαβητάρι με τον ήλιο.
Η αξία του έργου του αναγνωρίστηκε νωρίς και τιμήθηκε αναλόγως. Το 1923 έλαβε το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών. Δυστυχώς πέθανε νέος, πριν προλάβει να δώσει περισσότερα.
Λέγεται ότι ο Μαλέας επηρεάστηκε κυρίως από τους τρεις μεγάλους μεταϊμπρεσιονιστές Σεζάν, Γκωγκέν και βαν Γκογκ, από τους συμβολιστές και τους φωβιστές. Αναμφισβήτητα, οι πίνακές του, που διακρίνονται για τα πολύ φωτεινά («εκτυφλωτικά») χρώματα και τις πλατιές πινελιές, έφεραν επανάσταση στα τότε στάσιμα νερά της ακαδημαϊκής αθηναϊκής ζωγραφικής.
Οι συντηρητικοί κριτικοί της εποχής του, κατηγόρησαν τα έργα του ως «τα ιδιοτροπότερα εις χρώμα και σχέδιο». Μόνον ο Φώτος Πολίτης αναγνώρισε αμέσως την αξία των έργων του Μαλέα συνιστώντας στους νεαρούς ζωγράφους «να αφήσουν προς στιγμήν τους δασκάλους τους και να σπεύσουν να πάρουν μαθήματα από τον καλλιτέχνη».
Σήμερα, το έργο του Μαλέα θεωρείται πάντα επίκαιρο, «ως θεμέλιο και σημείο αναφοράς για την αποφασιστική στροφή της ελληνικής ζωγραφικής προς τη μοντέρνα τέχνη».
Graduate of the Megali tou Genous Scholi (Great School of the Hellenes) he studied architecture at the Polytechnic School of Constantinople. From 1901 to 1908 he lived in Paris, where he took painting lessons from the neo-impressionist Henri Martin and studied at the School of the Decorative Arts. At the same time his exhibition activity commenced. He returned to his homeland and travelled to the Middle East, painting intensively (1908-1910). In 1913 he moved with his family to Thessaloniki and the following year was appointed chief engineer to the municipality, a post he remained at till 1917, when he settled in Athens. During the Thessaloniki fire of 1917 many of his works were destroyed. In 1918 he became the Director of the Museum of Folk Handicrafts and was appointed a member of the Artistic Council of the National Gallery. In 1920 he travelled to Sparta, Mystras, Olympia and Naxos, and the next year to Thermo, Aitolia, accompanying the archaeologist Konstantinos Romaios. During the period of 1921-1923 he lived and worked in Chios and Lesbos and in 1923 received the Prize in Letters and Arts. A founding member of the Art Group, he participated in its exhibitions, while presenting his works in other group shows and a total of thirteen solo exhibitions. A year before his death at forty-nine years of age, he visited Paris and Munich. In 1936 his works were sent to the Venice Biennale. Retrospective presentations of his work were held in 1929 at the Zappeion Hall and in 1980 at the National Gallery. In addition to his artistic creation he was also active in educational reform and worked in cooperation with Dimitrios Glinos, Alexandros Delmouzos and Manolis Triantafyllidis. A revitalizing influence in Greek painting, using impressionist and post-impressionist models as his starting point, he produced mainly landscapes, in which schematization and powerful, pure colors dominate and in that way build a composition made up of unities.
nationalgallery.gr
paletaart - Χρώμα & Φώς 