Βιτσώρης Δημήτρης (Μίμης) – Vitsoris Dimitris (Mimis) [1902-1945]

ΔΕΙΤΕ ΚΙ’ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΕΔΩ

Βιτσώρης Μίμης (Δημήτρης) (1902 Θεσσαλονίκη – 1945 Αθήνα)

Το 1911 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα και το 1919 γράφτηκε στο Σχολείον των Τεχνών, το οποίο όμως εγκατέλειψε πολύ γρήγορα γιατί διαφωνούσε με το ακαδημαϊκό σύστημα διδασκαλίας. Την περίοδο 1920-1927 ταξίδεψε στην Ιταλία, τη Γερμανία και το Παρίσι, όπου παρέμεινε ως το 1925 και συνεργάστηκε με την εφημερίδα «Petit Parisien» δημοσιεύοντας σκίτσα. Στη συνέχεια επισκέφτηκε τη Μάλτα, όπου βρισκόταν εγκατεστημένη η οικογένειά του, και το 1927 επέστρεψε οριστικά στην Αθήνα, συνεχίζοντας να συνεργάζεται στην εικονογράφηση εφημερίδων και περιοδικών. Παράλληλα, ενδιαφερόμενος και σε θεωρητικό επίπεδο για τα προβλήματα της τέχνης, δημοσίευσε το 1940 το δοκίμιο «Τέχνη και Εποχή» και τα άρθρα «Έρευνα και διδασκαλία», «Προβλήματα δημόσιας αισθητικής» και «Καλλιτεχνική αγορά» στο περιοδικό «Νεοελληνικά Γράμματα».

Το 1922 ξεκίνησε την εκθεσιακή του δραστηριότητα με την οργάνωση ατομικής έκθεσης στο «Αυτοκρατορικόν». Ακολούθησαν άλλες ατομικές και συμμετοχές σε Πανελλήνιες και ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ των οποίων και της «Ομάδας Τέχνη», της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος, ενώ το 1934 υπήρξε ένας από τους εκπροσώπους της Ελλάδας στη Μπιενάλε της Βενετίας. Μετά το θάνατό του οργανώθηκαν αναδρομικές παρουσιάσεις του έργου του στον «Παρνασσό» το 1957, στη γκαλερί Άστορ το 1973 και στη γκαλερί Dada το 1987.

Άνθρωπος ανήσυχος και ευαίσθητος, ακολούθησε και στο έργο του ένα αντιακαδημαϊκό πνεύμα, φιλοτεχνώντας με εξπρεσιονιστικό ύφος και ψυχογραφική διάθεση προσωπογραφίες, τοπία αλλά και θρησκευτικά θέματα. Στο ίδιο κλίμα κινείται και η γλυπτική του, που περιλαμβάνει κυρίως κεφάλια σε πηλό και γύψο.

National Gallery

 

In 1911 he settled with his family in Athens and in 1919 enrolled in the School of Fine Arts but he very quickly dropped out because he disagreed with the academic system of teaching. During the period 1920-1927 he travelled in Italy and Germany and went to Paris where he remained till 1925; he also worked for the newspaper Petit Parisien, publishing sketches. He then visited Malta, where his family had settled, and in 1927 returned to Athens, continuing to illustrate newspapers and magazines. At the same time, he was interested in the problems of art on a theoretical level and in 1940 published the essay «Τέχνη και Εποχή» («Art and Epoch») and the articles » Έρευνα και διδασκαλία» («Research and Teaching»), «Προβλήματα δημόσιας αισθητικής» («Problems of Public Aesthetics») and «Kαλλιτεχνική αγορά» («The Art Market») in the Greek magazine «Nεοελληνικά Γράμματα».

He started to exhibit in 1922 with the organization of a solo show at the Autocratorikon gallery. This was followed by other solo shows and appearances in Panhellenies and group exhibitions, among which were those of the Art Group, of which he was a founding member; in 1934 he was one of the representatives of Greece at the Venice Biennale. After his death, retrospective presentations of his work were organized at Parnassos Hall in 1957, the Astor gallery in 1973 and the Dada gallery in 1987.

A restless and sensitive man, his work also displays an anti-academic spirit, and the portraits and landscapes, even the religious subjects, are painted in an expressionistic style with a proclivity for psychography. His sculpture shows the same inclination and consists mainly of heads in clay and plaster.

nationalgallery.gr

About G+D

ARTA GREECE
This entry was posted in ΖΩΓΡΑΦΟΙ. Bookmark the permalink.

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.